Jaké jsou projevy. Výši hladiny testosteronu zjistí lékař z krevních testů. Jeho nedostatek se projevuje nejčastěji únavou, depresemi, potížemi se spánkem, sníženým libidem, problémy s dosažením nebo udržením erekce, ztrátou síly svalů a kostí, snižuje se také množství spermií. Podobné symptomy mohou ale vyvolat
Czym spowodowane jest wysokie stężenie testosteronu u kobiet? Jak męski hormon wpływa na kobiece ciało? Jakie są skutki jego podwyższonego poziomu? Jakie badania powinno się wykonać? Odpowiedzi na powyższe pytania znajdziesz w artykule. Testosteron u kobiet – jakie pełni funkcje? Testosteron określany jest jako męski hormon płciowy, jednak występuje on również w kobiecym ciele. Wytwarzany jest w jajnikach i w nadnerczach oraz powstaje na skutek procesów przemiany innych hormonów. Testosteron w ciele kobiety kontroluje poziom libido, czyli popęd seksualny. Hormon determinuje również utrzymanie prawidłowej masy ciała, wspomaga funkcjonowanie jajników i odpowiada za regulowanie nastroju. Prawidłowe stężenie testosteronu u kobiet Norma testosteronu całkowitego dla kobiet wynosi od 0,084 ng/ml do 0,481 ng/ml. Warto wiedzieć, że stężenie testosteronu u kobiet nie jest stałą wartością. Jego poziom może zależeć od: masy ciała – przyjmuje się, że na podwyższenie poziomu testosteronu wpływa nadwaga i otyłość, wieku – badania naukowe potwierdzają, że wraz z upływem lat poziom testosteronu w organizmie kobiety wzrasta, a następnie zaczyna spadać po osiągnięciu 60. roku życia, fazy cyklu miesiączkowego – w okresie okołoowulacyjnym stężenie testosteronu może ulec podwyższeniu, pory dnia – najwyższe stężenie testosteronu naturalnie występuje we wczesnych godzinach porannych, ciąży – męski hormon płciowy odgrywa kluczową rolę w procesie starania się o dziecko, ponieważ jego nadmiar może negatywnie wpłynąć na płodność, dodatkowo testosteron jest ważny dla prawidłowego rozwoju dziecka w łonie matki. Jakie są skutki wysokiego poziomu testosteronu u kobiet? Podwyższony poziom testosteronu u kobiet może prowadzić do poważnych zaburzeń gospodarki hormonalnej. Skutkuje to nie tylko objawami fizycznymi, ale również zmianą w zachowaniu. Badania naukowe potwierdzają, że kobietom, u których występuje stężenie testosteronu znacznie przekraczające normę, mogą towarzyszyć wahania nastrojów, zaburzenia depresyjne, nadpobudliwość, a nawet agresja. Wysoki poziom testosteronu u kobiet może doprowadzić do: zaburzeń miesiączkowania, problemów z płodnością, niskiego poziomu libido, łysienia androgenowego, zwiększonego odczuwania stresu, skłonności do agresywnych zachowań, trądziku hormonalnego, zwiększonej podatności na zaburzenia depresyjne, obniżonej odporności organizmu, wzrostu masy mięśniowej, wzrostu kilogramów masy ciała powiększenia łechtaczki, zmniejszenia piersi, obniżenia tonu głosu, maskulinizacji, hirsutyzmu. Warto pochylić się zwłaszcza nad dwoma ostatnimi punktami: hirsutyzmem oraz maskulinizacją. Hirsutyzm – co to jest? Hirsutyzm objawia się poprzez nadmierne owłosienie w obrębie pleców, twarzy, brzucha i rąk, a także poprzez schorzenia związane z: nieprawidłową pracą tarczycy, nerkami oraz z jajnikami. Hirsutyzm może pojawić się w czasie ciąży, czyli w momencie, gdy w organizmie występuje nawet nieznacznie podwyższony testosteron. Po porodzie problem nadmiernego owłosienia zazwyczaj samoistnie się zmniejsza. Jeżeli nadmierne owłosienie towarzyszy nam od dawna, wówczas może to oznaczać zachwianie gospodarki hormonalnej. Maskulinizacja – czym się objawia? Maskulinizacja to określenie dla typowych cech męskich występujących u kobiet. Należą do nich zarówno cechy fizyczne, jak i zmiany w zachowaniu, o których wspomnieliśmy wyżej, agresywność czy nadpobudliwość. Na maskulinizację wskazują cechy takie jak: zmiana sylwetki – wzrost masy mięśniowej, szerokie ramiona, wąskie biodra, nadmierne owłosienie ciała w obrębie twarzy, pleców, brzucha, kończyn, obniżenie tonu głosu, zanikanie piersi, zanik sutków. Jakie są przyczyny nadmiaru testosteronu u kobiet? Jedną z przyczyn warunkujących wysokie stężenie testosteronu w kobiecym organizmie jest niedoczynność tarczycy Wśród najczęściej występujących przyczyn podwyższonego poziomu testosteronu u kobiet można wymienić: insulinooporność, niedoczynność tarczycy, nieprawidłowe stężenie progesteronu lub estrogenu, brak aktywności fizycznej, otyłość, leptynooporność, zespół policystycznych jajników (PCOS), zaburzenia funkcji nadnerczy. Insulinooporność Insulinooporność to zaburzenie, które powoduje, że nasze tkanki są mniej wrażliwe na działanie insuliny, a to skutkuje wzrostem jej poziomu w organizmie. Hormon insuliny oddziałuje również na hormony płciowe – wraz ze wzrostem insuliny wzrasta poziom testosteronu oraz estrogenu, a spada stężenie progesteronu. Insulinooporność może objawiać się: zmęczeniem i sennością – szczególnie po spożytych posiłkach, nadmierną potliwością, wahaniami wagi i problemami ze zrzuceniem kilogramów masy ciała, problemami z koncentracją, kołataniem serca, drżeniem rąk. Niedoczynność tarczycy Również przy niedoczynności tarczycy kobiecy organizm może wydzielać duże ilości testosteronu. Sama niedoczynność oznacza, że ciało nie jest w stanie wytworzyć odpowiedniego stężenia żeńskich hormonów płciowych, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. Do charakterystycznych objawów niedoczynności tarczycy należą: zmęczenie i senność, wahania nastroju (najczęściej obniżony nastrój), wzrost kilogramów masy ciała, obniżenie libido, sucha skóra, powiększenie tarczycy, czyli tzw. wole. Dysproporcja stężenia estrogenu lub progesteronu Estrogen i progesteron to jedne z najważniejszych żeńskich hormonów płciowych. Badania wskazują, że hormony wzajemnie na siebie oddziałują, przez co dysproporcja i nieprawidłowe stężenie jednego hormonu zaburza pracę całego układu hormonalnego. Przy wysokim stężeniu estrogenu dochodzi także do zwiększenia poziomu testosteronu. Natomiast niski poziom estrogenu i progesteronu determinuje obniżenie stężenia testosteronu. Brak aktywności fizycznej Mało kto wie, że aktywność fizyczna również wpływa na poziom testosteronu w kobiecym organizmie. W jaki sposób? Ćwiczenia pomagają w uwrażliwieniu tkanek na insulinę, przez co dochodzi do obniżenia jej poziomu. Jak pisaliśmy wyżej, wysoki poziom insuliny determinuje wysoki poziom testosteronu. Oznacza to, że brak ruchu i siedzący tryb życia sprawiają, że w kobiecym ciele występuje zbyt wysokie stężenie testosteronu. Otyłość Otyłość powiązana jest z nadmiarem komórek tłuszczowych występujących w naszym ciele. Same komórki zwiększają stężenie testosteronu poprzez zmniejszenie wrażliwości tkanek na insulinę. Dodatkowo tłuszcz powoduje wzrost stężenia innych rodzajów męskich hormonów. Leptynooporność Leptyna to hormon, do którego produkcji dochodzi w tkance tłuszczowej. Jego głównym zadaniem jest regulacja metabolizmu oraz kontrola naszego apetytu. Wysoki poziom leptyny powoduje oporność tkanek na insulinę, a tym samym determinuje wzrost stężenia testosteronu. Zespół policystycznych jajników (PCOS) Zespół policystycznych jajników to zaburzenie endokrynologiczne, które może dotyczyć nawet 1 na 10 kobiet. Z PCOS przede wszystkim powiązane jest nadmierne wydzielanie męskich hormonów, w tym testosteronu. Inne objawy charakterystyczne dla zespołu policystycznych jajników to: nieregularne cykle miesiączkowe, skąpe miesiączki, problemy z owulacją, wahania wagi, zmiany trądzikowe, nadmierne owłosienie na twarzy i ciele, podwyższony poziom glukozy we krwi, problemy z zajściem w ciąże, występowanie nadciśnienia, zakola i przerzedzenie włosów, mikrotorbiele na jajnikach. Zaburzenia funkcji nadnerczy Nadnercza to gruczoły, w których dochodzi do wydzielania hormonów. Oznacza to, że wszelkie zaburzenia w ich prawidłowej pracy mogą prowadzić do wahań gospodarki hormonalnej. Jednym z poważnych schorzeń, skutkującym podwyższeniem testosteronu u kobiet, jest wrodzony przerost nadnerczy. Przy tej chorobie nadnercza nie są w stanie regulować wydzielania hormonów żeńskich, przez co dochodzi do zbyt wysokiego poziomu hormonów męskich. Przy wrodzonym przeroście nadnerczy występują takie objawy jak: nieregularne miesiączki, nadmierne owłosienie, łysienie i wypadanie włosów, nienaturalnie niski ton głosu, występowanie zmian trądzikowych. Wysoki testosteron u kobiet – jakie badania wykonać? Poziom testosteronu oraz innych męskich hormonów płciowych możemy sprawdzić, wykonując badania krwi. Tak zwane badania hormonalne najczęściej przeprowadzane są między 1. a 3. dniem cyklu miesiączkowego. W ramach pakietów badań hormonalnych możemy sprawdzić poziom: siarczanu dehydroepiandrostendionu (DHEA-S), progesteronu (PRG), estradiolu (E2), testosteronu (O41), luteotropiny (LH), folikulotropiny (FSH), prolaktyny (PRL). Dodatkowo lekarze zlecają również wykonanie badania poziomu glukozy we krwi oraz cholesterolu. W wielu przypadkach konieczne może być także USG. Obraz narządów rodnych, a zwłaszcza jajników, pomaga w postawieniu diagnozy zespołu policystycznych jajników (PCOS). Bibliografia M. Gierach, J. Gierach, R. Junik, Insulinooporność a choroby tarczycy, Endokrynologia Polska, 2014 L. Siemińska, Tkanka tłuszczowa. Patofizjologia, rozmieszczenie, różnice płciowe oraz znaczenie w procesach zapalnych i nowotworowych, Endokrynologia Polska, 2007 A. Noczyńska, A. Zubkiewicz-Kucharska, E. Kik, Wrodzony przerost nadnerczy – opis przypadku, Family Medicine & Primary Care Review, 2012 N. Krajewska, Hirsutyzm – objawy, przyczyny, możliwości terapii, Kraków 2018 B. Budziszewska, Objawy kliniczne i możliwości farmakoterapii zespołu policystycznych jajników, Kraków 2013
Niższy poziom testosteronu zmniejsza ryzyko, że mężczyzna porzuci swoje dziecko w poszukiwaniu nowej partnerki, a także łagodzi jego usposobienie, co może się przydać w opiece nad potomkiem. Alevergne i jej koledzy przeprowadzili badania wśród senegalskich wieśniaków, którzy mogą mieć po kilka żon.
Testosteron – badanie, normy, za wysoki, za niski. Jak podnieść poziom androgenu? Jedno z najczęściej wpisywanych zapytań w wyszukiwarki internetowe to „jak podnieść poziom testosteronu?". Zainteresowanie tym tematem jest wysokie zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet. Panowie poziomem testosteronu interesuję się zazwyczaj o okresie po 40. roku życia lub wówczas, kiedy chcą szybko osiągnąć swój cel wiązany z budowaniem masy mięśniowej i redukcją tkanki tłuszczowej. Panie badają stężenie testosteronu, kiedy zauważają zaburzenia miesiączkowania, uporczywy trądzik lub owłosienie w nietypowych miejscach na ciele. Jakie są inne objawy zaburzeń gospodarki testosteronowej, jakie są normy testosteronu we krwi dla mężczyzn i kobiet? Testosteron jest jednym z najważniejszych męskich hormonów płciowych, niemniej jego poziom wpływa również na zachowanie prawidłowych funkcji organizmu kobiety. Każdy wynik badania, który jest odchylony od normy, może być niebezpieczny dla zdrowia. Zarówno nadmiar, jak i niedobór testosteronu może prowadzić do powstania groźnych objawów lub wywołać szereg powikłań. W przypadku zaobserwowania symptomów, które mogłyby wskazywać na możliwość zaburzeń hormonalnych o podłożu androgenowym, należy udać się do lekarza i wykonać oznaczenie poziomu testosteronu oraz innych hormonów płciowych we krwi. Badanie stężenia testosteronu jest zalecane zwłaszcza w diagnostyce niepłodności, zaburzeń erekcji, obniżonego libido, zaburzeń dojrzewania płciowego – u chłopców oraz w przypadku kobiet – objawów wirylizacji i hirsutyzmu. Czym jest testosteron? Testosteron to hormon płciowym należący do grupy androgenów. Jest syntetyzowany przez jądra, a dokładniej przez znajdujące się w nich komórki śródmiąższowe Leydiga, oraz w dużo mniejszym stopniu przez jajniki i korę nadnerczy, a także przez łożysko w trakcie trwania ciąży. Za regulację wydzielania testosteronu odpowiada wydzielany przez przysadkę mózgową hormon luteinizujący – LH. Testosteron należy do hormonów steroidowych, czyli związków nierozpuszczalnych w wodzie. Aby mógł on pełnić swoją funkcję biologiczną, łączy się z białkami obecnymi w osoczu – albuminami i globulinami. Większość testosteronu we krwi jest związana z białkiem transportowym SHBG (globuliną wiążącą hormony płciowe), a tylko niewielka jego część znajduje się w postaci czynnej jako tzw. wolny testosteron – FTST. Najwyższy poziom testosteronu notuje się u mężczyzn pomiędzy 20. a 35. roku życia. Później na skutek naturalnych procesów związanych ze starzeniem się organizmu, zaczyna on stopniowo spadać. Ponadto w wyniku stresu, stosowania używek, braku aktywności fizycznej i przegrzewania jąder (również u młodych mężczyzn) może dojść do obniżenia poziomu testosteronu. Należy jednak dodać, że w porę wykryte zaburzenia hormonalne związane z poziomem testosteronu, można skutecznie leczyć, wdrażając odpowiednią profilaktykę i zmieniając codzienne niezdrowe nawyki. Nieprawidłowe zmiany w poziomie testosteronu wpływają na męską płodność i seksualność, prowadząc do zaburzeń wzwodu i obniżenia jakości nasienia, dodatkowo zwiększając ryzyko takich chorób jak: cukrzyca, miażdżyca, osteoporoza, czy nadciśnienie. Natomiast u kobiet, zmniejszony poziom testosteronu może skutkować obniżeniem libido i zaburzeniami w funkcjonowaniu jajników. Badanie poziomu testosteronu zalecane jest przede wszystkim podczas: diagnostyki guzów jąder, diagnostyki niepłodności, kłopotów z erekcją, zaburzeń potencji i spadku libido, zaburzeń dojrzewania płciowego u chłopców, obserwacji spadku masy ciała, pojawienia się owłosienia typu męskiego u kobiet (hirsutyzmu), występowania u kobiet objawów podwyższonego stężenia męskich hormonów płciowych, np. łysienia typu męskiego, obniżenia tonu głosu oraz innych nietypowych zmian w budowie ciała (wirylizacji). Testosteron – funkcja i działanie w organizmie Najważniejszą rolą testosteronu jest stymulowanie dojrzewania płciowego u chłopców i młodych mężczyzn oraz związany z tym rozwój tzw. trzeciorzędowych cech płciowych, czyli pojawienie się zarostu na twarzy i owłosienia w miejscach intymnych, dojrzewanie plemników, pobudzenie rozwoju gruczołu krokowego, zmiana barwy głosu na grubszy, uwydatnienie się tzw. jabłka Adama, tj. chrząstki tarczowatej krtani, zwiększenie masy mięśniowej oraz jej charakterystyczny dla mężczyzn rozkład. Testosteron wykazuje tzw. działanie anaboliczne, czyli stymulujące wzrost tkanek, a szczególnie wspomagające rozwój tkanki kostnej i mięśniowej oraz redukujące ilość tkanki tłuszczowej. Oprócz tego testosteron zapewnia właściwą mineralizację kości, odpowiedni poziom ciśnienia tętniczego krwi, prawidłową pracę układu odpornościowego, a także stymuluje produkcję nasienia i odpowiedni poziom libido, dzięki czemu jest uważany za hormon kluczowy dla zdrowia i sprawności fizycznej mężczyzn. Testosteron swoją rolę zaczyna pełnić już w trakcie życia płodowego, u chłopców odpowiadając za przekształcenie przewodów Wolffa w nasieniowody, kanaliki plemnikotwórcze i przewody najądrza, czyli części męskich narządów płciowych. Niedobór hormonu w trakcie rozwoju męskiego płodu skutkuje wadami rozwojowymi, takimi jak spodziectwo (wada rozwojowa układu moczowo-płciowego związana z cewką moczową), czy obojnactwo rzekome męskie. Z kolei wśród dorosłych mężczyzn negatywnym skutkiem działania testosteronu jest podwyższenie poziomu cholesterolu we krwi, będące jednym z powodów, dla których mężczyźni są bardziej niż kobiety narażeni na choroby serca i naczyń krwionośnych. Polecane dla Ciebie tabletka zł kapsułki, odporność zł kapsułki zł tabletka, odporność zł Testosteron u kobiet – rola, działanie U kobiet testosteron wpływa przede wszystkim na poziom libido oraz prawidłowe funkcjonowanie jajników, a także wspiera mineralizację kości. Podwyższony poziom testosteronu u kobiet może skutkować problemami z płodnością, zaburzeniami w miesiączkowaniu, zmniejszoną odpornością organizmu, zwiększonym ryzykiem wystąpienia depresji, zmianami w zachowaniu i samopoczuciu psychicznym (nadmierną agresją, nadpobudliwością i niepokojem), spadkiem libido, trądzikiem, owłosieniem typu męskiego i innymi męskimi cechami budowy ciała. Badanie testosteronu – przygotowanie, przebieg Do oceny poziomu testosteronu konieczne jest pobranie próbki krwi żylnej, zazwyczaj z żyły łokciowej, podobnie jak w przypadku większości oznaczeń laboratoryjnych. Chociaż do badania nie trzeba się specjalnie przygotowywać (nie jest wymagane bycie na czczo), poza unikaniem wysiłku fizycznego tuż przed oznaczeniem, tak warto poinformować lekarza, który będzie interpretował wyniki badań, o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach diety, ponieważ mogą one wpływać na uzyskany wynik. W ramach badanie oceniane jest całkowite stężenie hormonu – zarówno testosteronu wolnego, jak i tego związanego z białkami transportowymi. Jeżeli wynik pacjenta znajduje się poza zakresem normy, sugeruje się wykonać dodatkowo oznaczenie samego testosteronu wolnego. Testosteron – normy dla kobiet i mężczyzn Wartości referencyjne poziomu testosteronu są inne dla mężczyzn i dla kobiet. Na stężenie hormonu oprócz płci, wpływa także wiek, działanie przysadki mózgowej oraz predyspozycje genetyczne, dlatego zakres norm dla tego parametru jest wystarczająco szeroki. Norma testosteronu dla mężczyzn mieści się między 9,0 a 34,7 nmol/l (260–1000 ng/dl), a dla kobiet między 0,52 a 2,43 nmol/l (15–70 ng/dl). Dodatkowo przyjmuje się, że dopiero poziom poniżej 8 nmol/l u mężczyzn wymaga substytucji, czyli uzupełnienia na drodze przyjmowania preparatów farmakologicznych. Za wysoki lub za niski poziom testosteronu u mężczyzn – przyczyny i objawy Objawy wskazujące na możliwe zaburzenia w poziomie testosteronu u mężczyzn są skrajne, czasem nazywane zaburzeniami biegunowymi. Objawy podwyższonego poziomu testosteronu u mężczyzn: agresja fizyczna i werbalna, wahania nastroju, bóle głowy, łysienie (zakola nad czołem), podwyższone ciśnienie tętnicze, podwyższony poziom cholesterolu, liczne zmiany trądzikowe, wzmożony popęd seksualny, przerost prostaty, który może utrudnić oddawanie moczu, prowadzące do niepłodności zmniejszenie liczby plemników, zwiększenie krzepliwości krwi. Naturalny nadmiar testosteronu występuje bardzo rzadko. Często podwyższony poziom tego hormonu jest skutkiem zażywania przez osoby uprawiające sport nielegalnych substancji syntetycznych (dopingu), w tym preparatów zawierających inne hormony i środki anaboliczne. Jeśli poziom testosteronu jest wysoki bez dodatkowego „wspomagania", należy zbadać stan nadnerczy, ponieważ guz lub wrodzony przerost tych gruczołów może wywołać patologiczny wzrost testosteronu. Ponadto niektóre leki na nadciśnienie, przeciwdrgawkowe lub streptomycyna mogą wywołać ten stan. Objawy obniżonego poziomu testosteronu u mężczyzn: osłabienie popędu seksualnego i spadek libido, kłopoty ze wzwodem, uczucie osłabienia, zachowania apatyczne, problemy z koncentracją i skupieniem uwagi, drażliwość lub nadmierna ckliwość, bezsenność, uderzenia gorąca, spadek siły i masy mięśniowej, zmniejszenie jąder, brak owłosienia na ciele, obniżenie gęstości mineralnej kości, otyłość. Co ciekawe, obniżony poziom testosteronu może także wynikać z obecności schorzeń, takich jak: zespół Klinefeltera (genetycznie uwarunkowanego zaburzenia w liczbie chromosomów płci), guzów jąder, zaburzenia rozwoju jąder w okresie płodowym, zapalenia jąder, gruczolaków lub niewydolności przysadki. Niekiedy jest on także wynikiem uwarunkowań genetycznych, starzenia się organizmu lub niekorzystnych czynników środowiskowych, wśród których najważniejszą rolę przypisuje się stresowi i używkom (alkohol, papierosy). Warto wiedzieć, że utrzymujący się dłuższy czas obniżony poziom tego ważnego hormonu, zwiększa ryzyko chorób metabolicznych i schorzeń sercowo-naczyniowych, takich jak nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca lub cukrzyca typu II, dlatego każdy wynik badania, znajdujący się poza zakresem normy, powinien zostać szczegółowo omówiony z lekarzem. Objawy i przyczyny nieprawidłowego poziomu testosteronu u kobiet Obniżone stężenie testosteronu u kobiet rzadko manifestuje się w postaci wyraźnych, łatwych do rozpoznania objawów. Są to zmiany, takie jak problemy z koncentracją, obniżenie libido, spadek mineralizacji kości, otyłość i spadek masy mięśniowej. Niski testosteron u kobiet jest zazwyczaj wynikiem niewydolności jajników, nadnerczy, przysadki mózgowej lub podwzgórza i stanowi jeden z kilku jednoczesnych w takiej sytuacji zaburzeń hormonalnych. Dużo łatwiej można zauważyć objawy podwyższonego poziomu testosteronu u kobiet, ponieważ są one wyjątkowo charakterystyczne. Zaliczono do nich: zaburzenia miesiączkowania, przerost łechtaczki, męskie brzmienie głosu, występowanie owłosienia typu męskiego, trądzik, niepłodność, otyłość, spadek nastroju, a nawet depresja. Przyczynami wzrostu stężenia tego hormonu u kobiet są: insulinooporność lub leptynooporność, zaburzenia w stężeniu innych hormonów – estrogenów i progesteronu, zespół policystycznych jajników (PCOS), otyłość i brak aktywności fizycznej, niedoczynność tarczycy lub wrodzony przerost nadnerczy. Każde odchylenie w poziomie testosteronu u kobiet jest stanem nieprawidłowym i koniecznie powinno być skonsultowane z lekarzem, który zdecyduje o kolejnych krokach, jakie powinna podjąć pacjentka. Jak podnieść poziom testosteronu? Jeżeli stężenie testosteronu jest wyższe niż 12 nmol/l nie jest wskazane przyjmowanie doustnych preparatów podwyższających jego poziom. Dopiero w momencie, gdy znajduje się ono poniżej 8 nmol/l wprowadza się leczenie zgodnie z rekomendacjami lekarza. Leczenie niedoboru lub nadmiaru testosteronu na własną rękę może doprowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych, dlatego absolutnie nie należy samodzielnie decydować o jego rozpoczęciu. Możliwe jest jednak naturalne podniesienie stężenia testosteronu, dzięki modyfikacjom trybu życia i odpowiedniej suplementacji. Na początku warto zadbać o zrzucenie nadmiarowych kilogramów, zwiększenie ilości aktywności fizycznej oraz unikanie stresu i ograniczenie używek. Następnie dobrze jest uzupełnić swoją dietę w produkty bogate w składniki stymulujące produkcję testosteronu, takie jak: jednonienasycone kwasy tłuszczowe, witamina D, cynk, magnez, witamina C, witamina B6 oraz kozieradka. W przypadku, gdy występują duże niedobory tych składników odżywczych, można dodatkowo skorzystać z odpowiednich suplementów diety. Skutki uboczne suplementacji testosteronu Syntetyczny testosteron działa nieco inaczej niż ten naturalny, a jego przedawkowanie lub stosowanie przez mężczyzn, u których terapia nie jest uzasadniona ze względów medycznych, może prowadzić do wystąpienia poważnych skutków ubocznych. Najważniejsze z nich to zwiększone ryzyko wystąpienia zawału serca i udaru mózgu, nadciśnienie, uszkodzenie komórek wątroby, bóle stawów i zwiększone ryzyko kontuzji, trądzik, nadmierne owłosienie lub łysienie, osłabienie odporności oraz niepłodność, a także pogorszenie relacji społecznych, ponieważ przy zażywaniu takich substancji często dochodzi do agresywnych zachowań lub niekontrolowanych wybuchów złości. Badanie poziomu testosteronu – cena/refundacja, skierowanie Skierowanie na badanie poziomu testosteronu może być wystawione przez lekarza specjalistę, np. endokrynologa lub ginekologa i wówczas jest refundowane przez NFZ. Jeżeli pacjent nie posiada skierowania, wówczas samodzielnie pokrywa koszt testu, który wynosi od 30 do ok. 50 zł. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Wymaz z gardła – ile kosztuje badanie i gdzie można je wykonać? Wielokrotnie każdy z nas cierpiał z powodu bólu gardła czy chrypki. Są to najczęściej występujące choroby gardła. Czasem zdarza się jednak, że infekcje gardła dopadają nas zbyt często oraz ciągle nawracają pomimo stosowania właściwego leczenia. Co można zrobić w takiej sytuacji? Wtedy można zdecydować się na wykonanie wymazu z gardła, który może pomoc naszemu lekarzowi prowadzącemu w postawieniu właściwej diagnozy i ułatwi też włączenie najlepszego dla nas leczenia. Test ureazowy na Helicobacter pylori – na czym polega i kiedy się go wykonuje? Helicobacter pylori to bakteria odpowiedzialna za występowanie choroby wrzodowej czy nowotworów żołądka. Do jej wykrycia stosuje się test ureazowy, który wykonywany jest podczas gastroskopii. Na czym polega to badanie i jak się do niego przygotować? Jakie są wskazania do przeprowadzenia testu ureazowego? APTT – czas kaolinowo-kefalinowy, normy i wskazania. Kiedy należy wykonać badanie? APTT to jeden z parametrów krwi, którego oznaczenie jest bardzo istotne, kiedy należy zbadać stopień krzepliwości krwi pacjenta, u którego planowana jest operacja chirurgiczna lub leczonego z powodu chorób natury zakrzepowo-zatorowej. Niezwykle istotnym czynnikiem wpływającym na czas częściowej tromboplastyny po aktywacji mogą być choroby wątroby lub zaburzenia ilość witaminy K w organizmie. Jak wygląda badanie APTT, czy jest refundowane i jak się do niego przygotować? Sód (Na) – badamy elektrolity we krwi. Norma, hiponatremia, hipernatremia Badanie stężenia sodu (Na) jest jednym z głównych oznaczeń parametrów krwi. Nie jest badaniem drogim ani też wymagającym specjalnego przygotowania, niemniej kontrolowanie poziomu sodu jest bardzo istotne. Wszelkie nieprawidłowości w stężeniu tego elektrolitu mogą być bardzo groźne dla zdrowia, szczególnie osób, u których zdiagnozowano choroby kardiologiczne, jak chociażby nadciśnienie tętnicze lub nefrologiczne, jak niewydolność nerek. Jak wygląda badanie, czy jest refundowane, ile kosztuje i jakie są normy dla kobiet, mężczyzn i dzieci? Odpowiadamy w niniejszym artykule. Troponina – badanie i normy. Czy podwyższony poziom troponin zawsze świadczy o zawale serca? Białka kurczliwe mięśni poprzecznie prążkowanych to troponiny. Ich stężenie we krwi wzrasta już 3 godziny po zawale serca lub innym rodzaju uszkodzenia mięśnia sercowego. Badanie troponin zleca się w celu potwierdzenia lub wykluczenia diagnozy dotyczącej ataku serca. Istnieją jednak inne przyczyny wysokiego poziomu troponin we krwi pacjenta, jak chociażby zatorowość płucna, niewydolność serca lub nerek, ale także wyjątkowo ciężki wysiłek fizyczny (często obserwowany u maratończyków czy triathlonistów). Jak wygląda badanie poziomu troponin i które zaburzenia organizmu mogą wywołać ich obecność we krwi? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule. Insulina – normy we krwi, wskazania, cena. Badanie insuliny po obciążeniu. Czy hiperglikemia i hipoglikemia są groźne dla życia? Insulina i normy z nią związane są jednym z głównych wskaźników prawidłowej pracy trzustki. Badanie poziomu tego hormonu pozwala na dokonanie oceny zmian w gospodarce węglowodanowej, a w przypadku wystąpienia hipoglikemii lub hiperglikemii wdrożenie odpowiedniego leczenia tych zaburzeń, których zaniedbane może się rozwinąć w szereg chorób metabolicznych, w tym przede wszystkim w cukrzycę typu II. Osoby, które zauważyły u siebie zaburzenia widzenia, zawroty głowy, przyspieszoną akcję serca lub zlewne poty powinny koniecznie zgłosić się na badanie poziomu insuliny. Wysoki poziom prolaktyny (hiperprolaktynemia) w wyniku badania krwi Hiperprolaktynemia jest jednym z objawów guza przysadki (łac. prolactinoma), chorób podwzgórza, zaburzeń funkcji gruczołu tarczycowego (np. niewyrównania niedoczynność tarczycy), niewydolności nerek, ale także ciąży. Objawami, które powinny skłonić pacjenta do zbadania poziomu PRL, są zaburzenia miesiączkowania, trudności z zajściem w ciążę, mlekotok, uderzenia gorąca, trądzik lub zauważalnie obniżone libido. Leczenie hiperprolaktynemii polega głównie na farmakoterapii i leczeniu przyczynowym podwyższonego stężenia PRL, czyli choroby, która wywołała ten stan. Holotranskobalamina – badanie wczesnych niedoborów witaminy B12 Istnieje pula badań, które regularnie powinien wykonać każdy weganin lub wegetarianin, a także osoby, które mają wszelkie objawy niedokrwistości lub zauważają u siebie niedobory witaminy B12, do których należy, chociażby mrowienie i pieczenie skóry, drętwienie kończyn lub zaburzenia snu. Postawienie diagnozy dotyczącej groźnego niedoboru wit. B12 jest możliwe już na jego wczesnym etapie, dzięki wykonaniu oznaczenia poziomu holoTC, czyli holotranskobalaminy. Jak się przygotować do badania poziomu holoTC, czy trzeba być na czczo i jakie są objawy obniżonego poziomu witaminy B12? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.
M. E. Breuer i in. wykazali, że podawanie testosteronu propionate powoduje zwiększoną agresję u szczurów. Tyle że naukowcy wydają się zapominać, że dawka 5 mg testosteronu na kg masy ciała (a podawano ją 5 x w tygodniu) ma się nijak do dawkowania u ludzi. Amatorzy sięgają po 300-1000 mg testosteronu tygodniowo, zawodowcy
Nadmiar testosteronu u kobiet prowadzić może do występowania różnych somatycznych przejawów tego stanu (np. pojawiania się owłosienia w nietypowych dla kobiet miejscach), jak i może być przyczyną trudności z zajściem w ciążę. Dlaczego nadmiar androgenów utrudnia poczęcie dziecka, jak nadmiar testosteronu może wpływać na rozwijające się w macicy dziecko i co zrobić, kiedy pacjentka ma zbyt dużo testosteronu? Testosteron krąży nie tylko w męskich, ale i w żeńskich organizmach. Owszem, jego ilości u kobiet są zdecydowanie mniejsze niż u mężczyzn, aczkolwiek powstające w nadnerczach i jajnikach androgeny pełnią u pacjentek kilka różnych funkcji. Testosteron jest kobietom potrzebny, ale tylko w niewielkich ilościach. Kiedy pacjentka ma go w swoim organizmie zbyt dużo, związane z tym mogą być różnorakie problemy. Nadmiar testosteronu może być widoczny gołym okiem – kobieta może bowiem zauważać wtedy u siebie przejawy hirsutyzmu, polegające na tym, że włosy zaczną się u niej pojawiać w obrębie jej twarzy czy klatki piersiowej. Zbyt duża ilość tego androgenu prowadzić może jednak i do innych problemów, związanych z ciążą. Spis treści: Nadmiar testosteronu przed zajściem w ciążę Nadmiar testosteronu a owulacja Nadmiar testosteronu w trakcie ciąży Nadmiar testosteronu a ryzyko powikłań w trakcie ciąży Wyrównanie poziomu testosteronu Nadmiar testosteronu przed zajściem w ciążę Na samym wstępie warto zaznaczyć jedno: pacjentka z nadmiarem testosteronu jak najbardziej może zajść w ciążę, aczkolwiek w jej przypadku może to być zdecydowanie trudniejsze niż u kobiet, które nie doświadczają zaburzeń hormonalnych. Powodem trudności z poczęciem dziecka przy nadmiarze androgenów są przede wszystkim występujące wtedy zaburzenia miesiączkowania. Czytaj: Zaburzenia hormonalne mogą utrudniać zajście w ciążę Nadmiar testosteronu a owulacja Aby pacjentka mogła zajść w ciążę, musi u niej dojść do uwolnienia gotowej do zapłodnienia komórki jajowej, czyli musi wystąpić owulacja. Nadmierna ilość krążącego w organizmie testosteronu może natomiast prowadzić do zaburzeń owulacji. Polegać one mogą zarówno na tym, że owulacje, a więc i dni płodne będą występowały u pacjentki bardzo nieregularnie, jak i może dochodzić do tego, że w cyklu miesiączkowym w ogóle owulacja nie będzie miała miejsca. Jeżeli komórka jajowa nie zostanie uwolniona, to wtedy po prostu zajście w ciążę nie będzie możliwe – jest to podstawowy mechanizm, w którym nadmiar testosteronu może utrudniać zajście w ciążę. Na tym jednak niestety nie koniec – testosteron w zbyt dużych ilościach może utrudniać poczęcie dziecka, ale i może on mieć negatywny wpływ na przebieg samej ciąży. Czytaj: Androgeny - co oznacza nadmiar męskich hormonów u kobiet Jakie są przyczyny spóźniania się okresu? Nadmiar testosteronu w trakcie ciąży Zbyt duże ilości testosteronu u kobiety mogą być przyczyną wielu ciążowych problemów. Jednym z nich jest ryzyko poronienia. W kilku już różnych badaniach naukowych zauważano związek pomiędzy nadmiarem testosteronu a poronieniami. W trakcie jednej z takich analiz zaobserwowano, że prawie 15 proc. pacjentek, u których występowały poronienia nawykowe, miało podwyższony poziom testosteronu. Nie do końca wiadomo, w jakim mechanizmie nadmiar testosteronu miałby wywoływać taki efekt – podejrzewa się, że może to być skutkiem tego, że jeżeli dochodzi do owulacji przy nadmiarze testosteronu, to uwolniona komórka jajowa może nie być w pełni dojrzała. Inną hipotezą, która może tłumaczyć związek pomiędzy nadmiarem testosteronu a poronieniami nawykowymi, jest ta, według której u pacjentek może wtedy występować niedobór estrogenów, przez co mogłoby dochodzić do zaburzeń implantacji zapłodnionej komórki jajowej w obrębie błony śluzowej macicy. Nadmiar testosteronu a ciąża Nie tylko jednak poronienia mogą być problemem związanym z nadmiarem testosteronu. U pacjentek z zespołem policystycznych jajników – który jest jedną z podstawowych przyczyn nadmiaru testosteronu u kobiet – zwiększone jest ryzyko wystąpienia takich problemów, jak cukrzyca ciążowa czy nadciśnienie tętnicze indukowane ciążą. Poza nimi, innym groźnym problemem, którego ryzyko może być nasilone przez zbyt wysoki poziom testosteronu, jest stan przedrzucawkowy, który może skutkować porodem przedwczesnym. Czytaj: Objawy przed okresem - po czym poznać, że zbliża się miesiączka? Czy możliwe jest zajście w ciążę podczas okresu? Nadmiar testosteronu a ryzyko powikłań w trakcie ciąży Androgeny – wtedy, kiedy są dostarczane do organizmu pacjentki, np. w związku z zażywaniem przez nią leków o działaniu androgennym czy stosowaniem przez nią sterydów anabolicznych – mogą wywierać bardzo niekorzystne działanie na płód. W takich sytuacjach istnieje bowiem ryzyko, że dojdzie do maskulinizacji płodu żeńskiego, czyli do wykształcenia się u dziewczynki odpowiedników męskich narządów rozrodczych. Jeden aspekt wymaga tutaj zdecydowanie wyraźnego podkreślenia. Otóż ze względu na to, jak różne i jak poważne mogą być konsekwencje nadmiaru testosteronu u kobiet, w sytuacji, gdy pacjentka z tym problemem zajdzie w ciążę, bezapelacyjnie jej przebieg musi być znacznie czujniej monitorowany niż w przypadku ciąż kobiet bez zaburzeń hormonalnych. Czytaj: Plamienie zamiast okresu - kiedy kalendarz miesiączkowy płata figle Psychoza menstruacyjna - czy w ogóle istnieje? Wyrównanie poziomu testosteronu Zbyt wysoki testosteron, jak doskonale widać, może być przyczyną różnorodnych trudności. Szczęśliwie problem ten można leczyć, najpierw jednak konieczne jest znalezienie jego przyczyny. Jeżeli okaże się, że nadmiar testosteronu wynika z chorowania przez pacjentkę na zespół policystycznych jajników, w leczeniu wykorzystane mogą być dwuskładnikowe hormonalne tabletki antykoncepcyjne. W sytuacji, gdy za problem odpowiadają zaburzenia czynności tarczycy (zwłaszcza jej nadczynność) czy hiperprolaktynemia, unormowanie takich zaburzeń hormonalnych może ostatecznie doprowadzić do oczekiwanego spadku poziomu testosteronu.
HV9ibT.za dużo testosteronu u dziewczyny
